Heimwee

Hijgend en doorweekt kom ik aan bij de veerpont. Maar mijn inspanning was tevergeefs, want de veerpont vaart voor mijn ogen weg. Dat kan er ook nog wel bij, denk ik terwijl ik neerplof op een krakkemikkig, nat bankje. Daar op dat bankje staar ik naar de grijze lucht waar de regen zich een weg naar beneden baant en waar heel voorzichtig wat zonnestralen de grijze massa proberen te doorbreken.

Mijn ziel slaakt een zucht van verlangen. Een gevoel van intense heimwee naar Gods volmaakte toekomst zorgt ervoor dat de tranen over mijn wangen rollen. Nog nooit heb ik dit zo sterk ervaren. Om eerlijk te zijn is mijn leven vaak even 'te leuk' voor Jezus' terugkomst. Ik wil nog zo veel doen. Nog zoveel zien. Ik wil mijn kinderen zien opgroeien en oud worden met de liefde van mijn leven. En hier op dat bankje wil ik dat allemaal nog steeds, maar het verlangen naar een nieuwe hemel en een nieuwe aarde is nog zoveel groter. Want Gods eeuwigheid is nog zoveel mooier dan alles wat dit leven ons kan bieden.

Want naast alle mooie dingen in dit leven is er ook zoveel gebrokenheid en liefdeloosheid. Ik wil het liefst mijn ogen ervoor sluiten, maar het raakt me. Het doet zeer.

Al die haat tussen mensen doet zeer.

Zien en horen hoe mensen dagelijks Jezus belachelijk maken doet zeer.

Zien hoe mensen dwalen door dit leven zonder enige vorm van hoop doet zeer.

Het NOS journaal kijken doet zeer.

Ziekte en dood doet zeer

Iemand missen doet zeer.

Depressie doet zeer.

Dat zere hart kan dan alleen nog maar de ogen opslaan maar boven en zachtjes fluisteren; ‘Heere Jezus, kom alstublieft snel terug.’

Want alles wat nu zo vreselijk pijnlijk is, doet er dan niet meer toe. Daarmee wil ik niets bagatelliseren, maar het troost wel.

‘En God zal alle tranen van hun ogen afwissen, en de dood zal er niet meer zijn; ook geen rouw, jammerklacht of moeite zal er meer zijn. Want de eerste dingen zijn voorbijgegaan’

Openbaring 21:4

Kun je het je voorstellen? Dat er in die prachtige toekomst geen traan meer gelaten zal worden? Dat je nooit meer aan dat geopende graf hoeft te staan. Dat die intense pijn van het missen er nooit meer zal zijn?

Ik heb heimwee naar dat nieuwe leven. Heimwee naar een leven zonder tranen, pijn en zonden. Heimwee naar een leven waarin God eindelijk de volmaakte aanbidding krijgt waar Hij zo’n recht op heeft. Heimwee naar het moment dat ik mijn Schepper mag ontmoeten

Tot die tijd zal ik leven.

Lachen en huilen.

Rouwen en juichen.

Geloven en hopen.

Liefhebben.

Met mijn voeten op de aarde en met mijn hart in de hemel.

Liefs,

Alina