Een kind zonder naam

Een kind zonder naam

Het is oudejaarsavond. Het einde van 2019 en ik ga naar de kerk voor de oudejaarsdienst. Altijd een beladen dienst. Het afsluiten van jaar met alles wat er dat jaar is gebeurd. Onzekerheid over wat komen gaat in het nieuwe jaar. Maar vooral een beladen dienst omdat de namen worden voorgelezen van de dierbaren die ons in het afgelopen jaar ontvallen zijn.

Dat moment breekt aan en de dominee vraagt of de gemeente wil opstaan. Ik kijk naar al die mensen die zijn gaan staan. Ieder met zijn eigen verhaal, ieder met zijn eigen verdriet. Een wond die op deze oudejaarsavond weer wordt opengereten. Misschien wel een wond die nog niet eens dicht was. Zichtbaar en voelbaar verdriet. Maar ook onzichtbaar verdriet.

Want tussen al die namen mis ik iemand. Iemand die nog geen naam had. Iemand van wie de meeste mensen niet eens het bestaan afwisten. Jong leven, nog zo pril. Een kind zonder naam. Maar wel mijn kind. Een blijde verwachting waar abrupt een einde aan kwam. Ik heb je niet eens gezien. En hoewel jij nooit een naam hebt gekregen, is jouw naam bekend bij God. Hij heeft jou een naam gegeven. Want ook jij bent Zijn schepping. Een wonder door Zijn hand. Van eeuwigheid af bedoeld.

“Voordat Ik u in de moederschoot vormde, heb Ik u gekend.” Jeremia 1:5

De tekst die mij in de periode dat ik jou moest verliezen zo ontzettend getroost heeft. Een afschuwelijke week waarin ik elke dag gehoopt en gebeden heb dat het bloeden zou stoppen. Dat de pijn wel over zou gaan. Dat je het wel zou halen. Helaas gebeurde dit niet.

Vanavond, op deze oudejaarsdag, mis ik je. En wanneer morgen de eerste dag van het nieuwe jaar aanbreekt, mis ik je ook. Want ik laat jou niet achter in 2019. Daarvoor ben jij mij veel te kostbaar. Maar wel getroost door de wetenschap dat jouw naam bij Hem bekend is. God heeft jou geschapen. Hij is met jou begonnen en Hij zal jou ook afmaken. En hoewel ik dat niet zal zien, weet ik zeker dat Hij je prachtig zal maken. Compleet.

“Een machtig maker,

Formeerde jouw hart.

Hij nam voor de tijd begon,

jouw leven in Zijn hand.”

Hij kent jouw naam🖤

liefs,

mama

Dit lied van Eline Bakker kwam ik tegen. Zij schreef dit lied nadat ze een miskraam heeft gehad tot troost voor anderen. Het raakte en troostte mij enorm.