Vertrouwen

Het is zondagochtend en ik zit in de kerk. We zingen psalm 73 vers 14. En uit volle borst zing ik mee;

‘k’Vertrouw op Hem geheel en al,
Den Heer, wiens werk ik roemen zal.’

Mijn gedachten blijven hangen bij de woorden die ik net zong. Vertrouw ik God altijd en helemaal? Dat is namelijk wel wat ik zing.

Ik moet helaas de conclusie  trekken dat ik dit niet altijd doe. Ik wil een heel simpel voorbeeld noemen. Ik vouw mij handen en sluit mijn ogen. In gebed stort ik mijn hart vol vragen en zorgen voor Hem uit en ik zeg dat ik het in Zijn handen leg. Maar nadat ik amen heb gezegd, merk ik dat ik dat eigenlijk helemaal niet heb gedaan. Tenminste, ik heb ze wel bij God gebracht, maar ik heb ze ook weer veilig in mijn binnenzak gestopt. Waarom? Schijnbaar vertrouw ik God dan toch niet helemaal mijn zorgen toe.

Ik wil nog een stapje verder gaan. Iemand niet vertrouwen. Daar is een woord voor. Wantrouwen.

Oei, dat klinkt gelijk wel heel zwaar. Maar dat is ten diepste wel wat er gebeurd. Ik wantrouw God. Maar waarom wantrouw ik degene die niet liegen kan?

Want wanneer Hij zegt dat Hij mij ziet, dat Hij mij ken. Mij notabene heeft geschapen en dat Hij het beste met mij voorheeft, is dat de waarheid. Hij kàn niet liegen.

Maar ik vind het soms zo moeilijk om erop te vertrouwen dat Hij het kwade zal doen meewerken ten goede. Ik heb zelf namelijk wel even bedacht dat als ik zou worden genezen van mijn ziekte, ik veel beter kan functioneren en daardoor tot zegen kan zijn. Maar is dat zo? Is het zo dat ik niet tot zegen kan zijn wanneer ik kwetsbaar ben? Het tegendeel is waar.

Maar Heere, hoe houd ik dit vol?

Ik moet leren om de genezer meer nodig te hebben dan de genezing. Want uiteindelijk gaat het om Hem. En wanneer ik dreig te bezwijken onder mijn lasten, is Hij het die mij weer opricht. Hoe ik dit weet? Omdat hij dit al ontelbaar veel keren heeft gedaan.

Het is weer zondag en ik zit in de kerk. We zingen psalm 42 vers 5. En met heel mijn hart kan ik het zingen:

‘Maar de HEER zal uitkomst geven,

Hij, die 's daags Zijn gunst gebiedt;

'k Zal in dit vertrouwen leven,

En dat melden in mijn lied.’

 'k Zal Zijn lof zelfs in den nacht

Zingen, daar ik Hem verwacht;

En mijn hart, wat mij moog' treffen,

Tot den God mijns levens heffen.‘

liefs,

Alina