Vandaag is het donker

Vandaag is het donker.

Ja, de dagen zijn weer wat donkerder en minder lang. Maar dat bedoel ik eigenlijk niet.
Ik stond er mee op. Ik deed mijn ogen open en ondanks het licht dat scheen door de kieren van de gordijnen, staarde ik in een inktzwarte duisternis. Er werd een zware, zwarte sluier over me heen gegooid. Ik probeerde hem van me af trekken. Zonder succes.
Ik probeerde dat zware gevoel terug in zijn hoekje te dwingen. Maar de somberheid, die ellendige duisternis was al uit zijn hoekje geglipt om weer een poging te wagen zijn territorium uit te breiden.

Maar de plicht roept. Hup, mijn bed uit, aankleden, ontbijtjes klaarmaken en doorgaan. Dochter naar school gebracht en de jongste spruit naar bed gebracht voor haar ochtenddutje. Ik zet de automatische piloot uit terwijl ik op de bank plof. En dan opeens, vliegensvlug, raast het door mijn gedachten; ‘misschien is het beter als je dood bent.’

Ik schrik ervan. De gedachte blijft pesten en ik probeer hem te overschreeuwen.Weet je wel, wanneer je als kind je vingers in je oren deed en luidkeels ‘nanananana’ riep zodat je die ander niet kon horen. Ik deed het letterlijk. Maar niet om stemmen van buitenaf te weren, maar de stemmen die van binnenuit kwamen. En die zijn een stuk lastiger om het zwijgen op te leggen.

Ik ben erg vatbaar voor negatieve gedachten. Maar op dagen als vandaag maak ik geen schijn van kans. De meeste negatieve gedachten kan ik gelijk aanvallen, ombuigen en parkeren in zijn juiste vakje. Maar wanneer er massaal negatieve geluiden klinken, kan ik dat niet meer. Want die negatieve gedachten dreunen door tot in het diepst van mijn wezen. En ze hebben maar één doel; de boel overnemen totdat er geen straaltje licht meer schijnt.

Je zal het niet aan mij merken en je zult het ook zeker niet zien. Maar van binnen raast er een orkaan van negatieve gedachten genadeloos door mijn hoofd.

En de aanleiding? De reden voor mijn somberheid? Die is er vaak niet. En dat is nu juist zo frustrerend. Want als er een reden is kun je daar wat mee doen. Hoe kun je grip krijgen op iets wat komt en gaat?

Mijn hart voelt zo vreselijk zwaar. Vandaag even geen licht, vandaag even geen hoop. Vandaag even niet sterk zijn. Vandaag lukt het even niet.

Vandaag worden er wat extra s.o.s signalen naar de hemel gestuurd.

Morgen kan het zomaar weer anders zijn.
Maar vandaag is het donker.

Liefs,

Alina