Het is even een tijdje stil geweest. En dan bedoel ik niet stil in mijn hoofd. Nee, mijn hoofd heeft juist overuren gemaakt. Mijn handen waren het die stil stonden. Machteloos stil. Ik heb mijn handen in die oorverdovende stilte maar gevouwen.
Hoe snel kan je leven niet veranderen. Eén gebeurtenis, één bericht. Nee, sterker nog, één woord kan al genoeg zijn om je hele leven op z’n kop te zetten. Je wereld stil te zetten.
Voor mij was dit woord: ‘opa.’
Opa werd afgelopen week thuis gehaald. De laatste dagen hebben we als familie om hem heen gestaan, naast hem gezeten, zijn handen gestreeld, met hem gehuild en zelfs nog met hem mogen lachen. Waardevol.
In deze dagen waarin mijn gedachten mij benauwden, was er iets wat boven het geraas uitkwam.
Psalm 42
En wanneer de angst om hem te moeten verliezen mij weer naar de keel greep, de onmacht de overhand kreeg, klonk het weer in mijn hoofd;
‘O mijn ziel, wat buigt g’ u neder?
Waartoe zijt g’ in mij ontrust?
Voed het oud vertrouwen weder;
Zoek in ’s Hoogsten lof uw lust;’
Ik kijk naar mijn opa. Zijn geleefde gezicht, zijn oude handen. Die handen die hij tot het einde toe uit alle macht nog wilde vouwen om mee te kunnen bidden.
Ik zie mijn familie. Mijn oma, mijn moeder. Zoveel verdriet.
‘Want Gods goedheid zal uw druk,
Eens verwiss’len in geluk.
Hoop op God, sla ’t oog naar boven;
Want ik zal Zijn naam nog loven.’
Ik kijk omhoog. Want waar kan ik het anders zoeken? Hoe vaak heeft God mijn druk wel niet verwisseld in geluk? Ontelbaar veel keer. Zal het dan nu anders zijn?
Maar door mijn tranen vertroebeld mijn zicht. Ik zie U niet. Maar horen kan ik wel. En dan klinkt het:
‘Maar de HEER zal uitkomst geven,
Hij, die ’s daags Zijn gunst gebiedt;
‘k Zal in dit vertrouwen leven,
en dat melden in mijn lied;
‘k Zal Zijn lof zelfs in de nacht,
zingen, daar ik Hem verwacht;
En mijn hart, wat mij moog’ treffen,
tot de God mijns levens heffen.
‘Maar de HEER zal uitkomst geven.’
Uitkomst heeft hij gegeven. En hoewel alles in mij schreeuwde om een andere uitkomst, moest ik leren dat deze goddelijke uitkomst mijn verstand te boven gaat. Opa is veilig. Veilig in Jezus armen.
De komende tijd zullen gemis en rouw aanwezig zijn. En dat is niet erg. Want laten we alsjeblieft niet vergeten dat verdriet er ook gewoon mag zijn. Al deze gebroken harten zullen weer worden geheeld. Al zal er voortaan wel een stukje missen.
Maar wat een troost dat we kunnen en mogen zingen: ‘En mijn hart, wat mij ook mag treffen, tot de God van mijn leven heffen.’
‘Ik, Ik ben het die u troost.’
Jesaja 51:12
Liefs,
Alina
Reactie plaatsen
Reacties
Wat een wonderlijke getuigenis mag hiervan uitgaan Alina..heel veel sterkte met dit verlies!
Liefs ~~
Mooi.!! Sterkte om het gemis van je Opa een plaatst te kunnen geven .
En bij wie je je Troost kan zoeken.
Prachtig geschreven! Geen woorden voor maar gewoon even stil. Veel sterkte Lien ❤️
Lieve Alina, gecondoleerd met het overlijden van jouw opa, en ja we leven nog steeds in een gebroken wereld, maar straks komt de Heler alles helen voor eeuwig! Ken je het lied en het couplet: Arts aller zielen, het is genoeg, Als Gij ons neemt in Uw hoede. Heel toch de wond die het leven sloeg, laat ons niet hoop'loos verbloeden...Heel veel sterkte en Hij is zeker niet ver van jullie!
Heel mooi alien❤❤
Prachtig.
Sterkte.
Ontzettend mooi❤
Het gemis zal er niet minder om zijn Alina maar jouw opa mag nu de EEUWIGE zien en hoe dat daar gaat weet ik niet maar ik weet wel dat ik jaloers ben op degene die bij de EEUWIGE zijn..veel sterkte Alina voor de komende tijd.