Zie je mij?

Iedereen wil gezien worden. Of misschien nog wel meer; iedereen wil gehoord worden.

Zien wij elkaar? Of kunnen we elkaar niet zien omdat we ons blindstaren op onszelf? We ons niet beseffen dat we alleen maar in een spiegel staren?

Kunnen we naar elkaar luisteren als constant onze eigen stem in ons hoofd aan het schreeuwen is om aandacht?

We moeten eerst leren langs onszelf te kijken voor dat we de ander kunnen zien. De ander kunnen horen.

En zijn wij soms zelf niet degene die eens wat meer kwetsbaarheid kunnen laten zien? We doen vaak ons uiterste best om geen ‘zwakheid’ te tonen. Maar je kunt niet verlangen om gezien te worden als je jezelf maar blijft verstoppen achter die muur van ‘Met mij gaat alles goed.’

Want hoe graag we dat ook zouden willen, mensen kunnen niet ruiken hoe we ons voelen.

En het is ook eng om mensen zo dichtbij te laten komen. Maar mensen kunnen je echt verassen, geloof me.

Ik betrap mijzelf er wel eens op dat ik het vaak wel zie, maar ik niet weet wat ik ermee moet. Vaak probeer ik in oplossingen te denken, maar is het soms ook niet genoeg om enkel te zeggen: ‘Ik zie jou.’ ‘Ik wil naar je luisteren?’

Ik vind dat best wel eens lastig. Ik ben ook zo vaak té veel bezig met mijzelf. En natuurlijk is dat niet altijd erg, want hoe kun je er voor iemand zijn als je zelf amper weet hoe je boven water blijft? Het is ook veel makkelijker om mensen op een vlot te kunnen trekken als je er zelf ook op zit. Maar die focus op mijzelf belemmerd mij wel om de nood van anderen te zien. En dat vind ik eigenlijk niet oké.

‘Wanneer geen mens mijn hulpeloosheid ziet. Bid ik tot u o Heer: ‘verlaat mij niet.’

Deze regel laat mij maar niet los. En daarom wil ik het ook graag met jullie delen.

Wanneer het lijkt alsof niemand jou ziet om wat voor reden dan ook, weet dat dat er iemand is die jou wél ziet.

Hoe ik dat weet?

Omdat Hij het heeft gezegd.

Tegen mij, maar ook tegen jou.

‘Ú ziet het wél, want u aanschouwt de moeite en het verdriet, opdat men het in Uw hand geeft.’

Psalm 10: 14

Wij hebben vaak de oplossing niet, maar hier staat het: ‘opdat men het in Uw hand geeft.’

Als je net als ik het soms moeilijk vind om jezelf open te stellen, begin dan eens hiermee. Breng het eens bij God en kijk eens wat er dan gebeurd. Hij zal je zeker niet teleurstellen.

Liefs,

Alina